Fotorelacja z konferencji "Utile dulci". Wiek XVIII (nie tylko) w szkole. Historia - literatura - kultura - sztuka (18 V)

Poniżej zamieszczamy zdjęcia i relację z pierwszej konferencji naukowej organizowanej przez Koło Oświeconych UŚ.

                  Ostatnie przygotowania do przyjęcia uczestników przed Salą Rady Wydziału Filologicznego UŚ

 

Konferencję otworzyli (od lewej): dyrektor Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej im. Ireneusza Opackiego, prof. zw. dr hab. Krzysztof Kłosiński, prodziekan ds. rozwoju i promocji, prof. zw. dr hab. Marian Kisiel, prof. Jacek Wójcicki z Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk i opiekun naukowy Koła Oświeconych UŚ dr hab. Bożena Mazurek. 

Konferencję zaszczycili swoją obecnością również inni pracownicy naszego wydziału, między innymi dr Krystyna Koziołek z Zakładu Dydaktyki Literatury Polskiej (pierwsza z prawej)

Konferencja w toku...

Nasza przewodnicząca - Małgosia Marcinkowska

I pora na chwilę przerwy: prof. Jacek Wójcicki i dr hab. Bożena Mazurek

Więcej zdjęć z tej naukowej imprezy znajduje się na naszym facebookowym profilu. Równocześnie pragniemy serdecznie podziękować wszystkim którzy przybyli  na naszą konferencję, wspierali nas swą wiedzą i radą.

Młodzi, Oświeceni i Nowocześni

18 maja 2012 r. na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach odbyła się ogólnopolska, interdyscyplinarna Konferencja Studenckich Kół Naukowych: Utile dulci. Wiek XVIII (nie tylko) w szkole. Historia – literatura – kultura – sztuka, zorganizowana przez członków i naukowego opiekuna Koła Oświeconych UŚ.

Temat konferencji inspirował pasjonatów XVIII wieku do dyskusji nad różnorodnymi sposobami i metodami zaciekawienia współczesnego odbiorcy (młodego i dorosłego) epoką traktowaną przez badaczy jako niezwykle ważny obszar rodzimego dziedzictwa kulturowego, a zarazem  próg naszej współczesności.

Uczestników powitał Prodziekan Wydziału Filologicznego UŚ prof. zw. dr hab. Marian Kisiel i Dyrektor Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej im. Ireneusza Opackiego, prof. zw. dr hab. Krzysztof Kłosiński.

Przed wystąpieniami referentów na zaproszenie Koła Oświeconych UŚ wykład gościnny wygłosił prowadzący później obrady prof. IBL PAN dr hab. Jacek Wójcicki. Mówiąc O pozornej współcześnie znajomości polszczyzny XVIII wieku, podkreślił, że interpretację dzieł oświeceniowych winno poprzedzać gruntowne poznanie tekstów konkretnych autorów i obowiązujących wtedy norm językowych, czego w pełni nie zapewnia słownik Samuela Lindego.

W porannym bloku obrad w wystąpieniach o charakterze przekrojowym referenci objęli refleksją różne aspekty XVIII-wiecznej rzeczywistości. Małgorzata Marcinkowska (UŚ) interesująco przybliżyła spojrzenie poetów na upływający czas: historię, trwanie i przemijanie. Kaja Szymańska (UJ) przedstawiła główne założenia i społeczne funkcje angielskiej sztuki konwersacji na łamach „Spectatora” – ważnego periodyku XVIII w. O „gorączce wynalazków”, służących rozwojowi nauki, rozrywce i opisywanych w literaturze mówiła Martyna Łapińska (UMK). Monika Banasik i Natalia Krzemień (UŚ) poświęciły uwagę organizacji i reformie polskiego szkolnictwa XVIII w. oraz ówczesnym metodom i zakresowi nauczania. Przy żywych reakcjach audytorium Dawid Kliś (UŚ) zaprezentował porady medyczne dla oświeceniowych literatów i uczonych oraz odwołania do przypadłości zdrowotnych w listach ludzi pióra tego czasu.

Duże zaciekawienie wzbudził panel literatury erotycznej i masońskiej, świadczący o znakomitym warsztacie naukowym oraz wysokiej kulturze mówienia młodych referentów o ludzkiej seksualności, o zagadnieniach i tematach z kręgu obyczajowego i społecznego „tabu”. Przemysław Kuliński (UMK) zajął się obecnością libertynizmu w programach nauczania oraz twórczością i recepcją dzieł Rétifa de la Bretonne. Berenika Palus (UWr.) przedstawiła intrygujące szczegóły biografii ekscentrycznej Marii Teresy Tyszkiewiczowej, Patrycja Fiuk (UŚ) mówiła o udziale kobiet w lożach masońskich, a społeczny awans prostytutek w Polsce XVIII w. przybliżyła Anna Krosny (UŚ). Poezją poświęconą kobiecym piersiom oraz elementom damskiej mody zajęły się Joanna Mazur i Kamila Rogowicz (UŚ), a Szymon Piotr Dąbrowski (UŚ) skupił uwagę na rozumieniu i ujmowaniu sodomii w polskiej poezji erotycznej.

Popołudniowe referaty poświęcone były oświeceniowym księgom. Refleksje nad Diabłem w swojej postaci Jana Bohomolca – zabobonami i ludowymi wyobrażeniami szatana, przedstawiła Kamila Adaszewska (UMK). Dydaktyczny potencjał Dziennika podróży Augusta Moszczyńskiego i kulturotwórczą rolą oświeceniowego podróżopisarstwa omówiła Magdalena Partyka (UKSW). Literackimi konkursami w Bibliotece Załuskich zajęła się Katarzyna Janczulewicz (UŚ). Strategie prasowej reklamy poradników i książek medycznych naświetliła Bogusława Pużak (UŚ), a Małgorzata Piecuch i Iwona Rak (UŚ) mówiły o kradzieżach ksiąg i ochronie zasobów bibliotecznych.

W ostatniej części obrad wystąpienia studentów UŚ dotyczyły fenomenu popularności XVIII w. we współczesnej kulturze masowej. Realia oświeceniowe w głośnych filmach przedstawiła Weronika Migdał, kreacją bohatera-geniusza w obrazach kinowych zajęła się Martyna Kowalewska, a wizje rewolucji francuskiej w teatrze muzycznym omówił Marek Golonka.

W czasie obrad dopełnionych ożywioną dyskusją zaprezentowano nowoczesne i twórcze spojrzenia na wiek XVIII oraz interesujące pomysły na popularyzację różnych aspektów Oświecenia przez zakładki internetowe, projekty lekcji, plakaty, prezentacje multimedialne. Choć dla większości uczestników wystąpienia były naukowym debiutem, w opinii prowadzącego obrady prof. IBL PAN dra hab. Jacka Wójcickiego dojrzałość sądów, krytycyzm myślenia i pomysłowość referentów w prezentacji poglądów sytuowały ich wypowiedzi na poziomie naukowego dyskursu akademickiego. Referaty i dyskusje były interdyscyplinarną wymianą poglądów, dotyczącą nie tylko literatury XVIII w. i jej obecności w szkole, ale także popularyzacji różnych obliczy „wieku świateł” w mediach – w teatrze, filmie, bibliotekach i reklamach.

Katowicka konferencja dowiodła, że połączona z młodzieńczym entuzjazmem wiedza i erudycja humanistów jest w pełni „przekładalna” na konkretne, twórcze realizacje w praktyce szkolnej i szerzej – społecznej.